Inwestycje

W związku z licznymi pismami mieszkańców i interwencjami użytkowników parku oraz faktem, iż w ramach projektowania Parku Dębnickiego wydzielono dla użytkowników parku teren pod parking, 4 marca br. na sesji Rada Dzielnicy VIII Dębniki podjęła uchwałę o przywróceniu parkingu usytuowanego na terenie Parku Dębnickiego na potrzeby użytkowników parku, wnioskując do Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie o rozwiązanie umowy dzierżawy z obecnym użytkownikiem parkingu usytuowanego na terenie Parku Dębnickiego.
- Parking w całości zajmowany jest przez pojazdy pracowników prywatnej firmy. Parking to część wybrukowana kostką, ale jeżeli auta nie mieszczą się na nim, pracownicy parkują je na trawniku lub na alejkach spacerowych, to skandal. Kto pozwolił na to, żeby wydzierżawić część parku miejskiego, którego przeznaczeniem są cele publiczne i akceptuje taką dewastację terenów zielonych – nie krył wzburzenia obecny na sesji Roman Bujnowicz, mieszkaniec Dębnik.
O informację odnośnie dzierżawy poprosiliśmy Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie.
– Umowa dzierżawy została podpisana na czas nieokreślony z firmą Rafis, która masiedzibę w dworku. Zapisy pozwalają parkować samochodom tej firmy w godzinach pracy, czyli między 7.00, a 16.00. W czasie, kiedy w parku jest najwięcej osób w celach rekreacyjnych, parking jest ogólnie dostępny. Zresztą pewna część parkingu jest cały czas dostępna. W ostatnich dniach zleciliśmy kontrolę czy parking jest wykorzystywany zgodnie z umową – zapewnia Michał Pyclik z Zarządu Infrastruktury Komunalnej w Krakowie.
Nie pozostaje nic innego, jak czekać, co wykaże kontrola ZIKiT-u. -Jest rzeczą niedopuszczalną, aby park nie spełniał swojej podstawowej funkcji rekreacyjno-wypoczynkowej.W związku z powyższym będę dążyć do bezwzględnego wyjaśnienia kwestii związanej z dzierżawą parkingu znajdującego się na terenie Parku Dębnickiego przez firmę Rafis – podkreśla Aneta Pałka, przewodnicząca Komisji Terenów Zielonych i Ochrony Środowiska Dzielnicy VIII Dębniki.

źródło:

Czym różni się dym z komina elektrociepłowni od dymu z komina budynku mieszkalnego?

Procesy chemiczne zachodzące podczas spalania węgla w przydomowych kotłowniach nie mają nic wspólnego z ekologią. Wrzucany do pieca węgiel niskiej jakości w połączeniu ze śmieciami to zabójcza mieszanka dla człowieka. Konsekwencje tych działań ponosimy wszyscy, którzy wdychamy dioksyny, benzo[a]piren i pyły zawieszone (PM10, PM2,5).

Niska emisja

Brak norm prawnych regulujących rynek handlu węglem kamiennym w Polsce to jeden z najważniejszych energetycznych problemów naszego kraju. Niestety, w wielu składach czeka na kupców węgiel pomieszany z mułem węglowym. Zazwyczaj jest on niskokaloryczny, mało wydajny i bardzo toksyczny. Spalany w przestarzałych piecach tworzy dym, który wypuszczany jest przez kominy o małej wysokości (kominy domków jednorodzinnych, kamienic, małych zakładów produkcyjnych), a do powietrza przedostaje się mnóstwo substancji, które stanowią ogromne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. Poziom zanieczyszczeń pochodzących z tych kominów nie jest w żaden sposób kontrolowany.

Wysoka emisja

Zupełnie inaczej proces spalania przebiega w elektrocepłowniach. Emisja przemysłowa to emisja wysoka. Pozostałości spalania paliw stałych są emitowane z wysokich (zazwyczaj kilkudziesięciometrowych) i nowoczesnych kominów, które następnie przenoszone są na dużą odległość i rozpraszane na ogromnych obszarach. Oznacza to, że nie mają one większego wpływu na jakość powietrza w miastach.

Poza tym spalanie odbywa się w nowoczesnych piecach, w których temperatura jest kilkukrotnie wyższa niż w przydomowych kotłach, a niektóre pierwiastki ulegają zniszczeniu wyłącznie w bardzo wysokich temperaturach (od około 850 stopni Celcjusza). Taka temperatura możliwa jest do osiągnięcia wyłącznie w piecach przemysłowych. Dla porównania, przydomowe piece osiągają temperaturę średnio od 200 do 500 stopni C.

REKLAMA

Znany jest już kosz budowy przejścia dla pieszych przy ul Słomianej (na wysokości pawilonu handlowego przy ul. Słomianej 17 i bloku nr 24).

ZIKiT sporządził projekt wykonania wyniesionego przejścia dla pieszych wraz z elementami towarzyszącymi (bariera segmentowa, stojaki na rowery). Koszt realizacji wynosi nieco ponad 20.000 zł m.in. ze względu na wysoki koszt elementów prefabrykowanych, których łączna powierzchnia wynosi 36m2 - informuje Krzysztof Gacek (radny dzielnicy z os. Podwawelskiego). Budowa w tym miejscu przejścia dla pieszych (będącego de facto progiem zwalniającym - red.) to początek długofalowych działań na rzecz ograniczenia tranzytu przez os. Podwawelskie. Od dłuższego czasu na wzmożony ruch samochodowy w tym rejonie skarżą się mieszkańcy ul. Słomianej i ul. Komandosów - dodaje radny.